Ik ben zeer blij met de uitvoering van mijn wet, dat ervoor zorgt dat palliatieve zorg thuis kan worden ingeschakeld voor alle mensen met ongeneeslijke ziekten, en niet alleen zij die nog maar 3 maanden te leven hebben. Voor mij is een waardig levenseinde voor iedereen cruciaal. Niet alleen mensen die bijna dood zijn moeten thuisondersteuning krijgen.

We mogen niet langer enkel op die laatste, terminale fase focussen, als zich ook al voordien zorgnoden afspelen. Zorg voor mensen laat zich niet in termijnen of maanden vatten. Niet levensverwachting, maar levenskwaliteit moet centraal staan. Alleen zo kunnen we de levenskwaliteit van mensen verhogen in hun meest kwetsbare momenten.

In 2016 werd mijn wetsvoorstel palliatieve zorg goedgekeurd dat zorgde voor een hoognodige verbreding van de zorg aan het levenseinde.

Zie hieronder het artikel hierover in De Standaard

Je hoeft niet bijna dood te zijn

De Standaard*,

Wo. 23 Jan. 2019, Pagina 10

Je hoeft niet langer bijna dood te zijn om in aanmerking te komen voor palliatieve ondersteuning aan huis. Jarenlang was dat wel het geval: alleen wie binnen de drie maanden zou overlijden – een afweging die de huisarts moest maken – kwam in aanmerking. Dat zette een rem op de toepassing ervan.

In november vorig jaar is de tijdslimiet bij koninklijk besluit opgeheven. De aanzet daartoe werd gegeven door Kamerlid Els Van Hoof (CD&V), wier voorstel unaniem werd goedgekeurd in de commissie Volksgezondheid. Of een patiënt in aanmerking komt voor palliatieve ondersteuning, hangt nu af van de ongeneeslijkheid van de aandoening en de onmogelijkheid om nog verder te behandelen. Palliatieve zorg en advies kunnen dus al (veel) eerder worden ingeschakeld. ‘Een goede zaak’, zegt onderzoeker ­Arno Maetens. ‘Maar deze zorg kan wel nog veel beter gepromoot worden.’

Het palliatieve forfait – een bedrag dat patiënten tweemaal kunnen krijgen voor kosten die niet door de ziekteverzekering worden terugbetaald – blijft voorlopig voorbehouden voor de laatste drie ­levensmaanden. (vbr)