Ik ben iemand die midden in het leven staat. Moeder van twee tienerdochters, actief in het verenigingsleven, werkend als schepen van Sport, Handel en Werk in Leuven en reeds 5 jaar federaal parlementslid. Als politicus probeer ik het verschil te maken door concrete dingen te realiseren die levens van mensen beter maken.
Dit doe ik met open armen en opgerolde mouwen.
Met open armen: iedereen moet mee kunnen. Ik probeer met helpende handen voor zij die dat nodig hebben tastbaar vooruitgang te boeken. Uitsluiting en discriminatie opheffen voor vrouwen, vaders, ouderen, kwetsbare jongeren en zieken. Kansen en bescherming voor iedereen. Ik ga voor leefbare buurten en een warmere wereld.
Met opgerolde mouwen: geen holle woorden maar daadkrachtig barrières wegwerken. Door mijn ervaring, gekoppeld aan overtuiging probeer ik concrete zaken te realiseren die het dagdagelijkse leven kunnen verbeteren. Dat is dan ook wat ik de afgelopen 5 jaar heb gedaan in het federaal parlement.
Enkele realisaties waar ik zeer trots op ben?
Maatregelen omtrent verslaving:
- Verbod op gokken op jeugdwedstrijden. Het kan niet langer dat jongeren worden benaderd om hun sportwedstrijden te verkopen met het gokgeld van criminelen. Jeugdsport is een plaats van sport- en spelplezier, ver weg van de risico’s van online gokken en matchfixing. Daarom zorgde ik voor de enige logische maatregel: een verbod op gokken op jeugdwedstrijden.
- Aanpak nieuwe drugs. De opkomst van nieuwe, synthetische drugs is zorgwekkend. Er stierven al verschillende jongeren door zogenaamde ‘designer drugs’, die ze gewoon bestelden via de post, even makkelijk als ‘designer sneakers’. Dankzij mijn wet kunnen nieuwe drugs snel opgespoord worden en de effecten ervan beter worden onderzocht.
Strijd voor mensenrechten:
- Aanpak genitale verminking. Verminking van meisjes mag op geen enkele manier vergoelijkt worden. Ik versterkte de rol van hulpverleners om vrouwen die het slachtoffer worden van deze gruwelijke culturele praktijk snel verder te kunnen helpen. Dankzij mijn wet hebben dokters nu spreek- en registratierecht en kunnen ze het melden als ze slachtoffers zien van dit onaanvaardbaar maar ook in België groeiend probleem.
- Gelauwerd als Vredesvrouw. Door mijn aanhoudende strijd voor vrouwenrechten, onder meer als voorzitster van Vrouw & Maatschappij, werd ik in 2018 door de VROUWENRAAD gelauwerd als Vredesvrouw. Doorheen de jaren streed ik tegen geweld op vrouwen, voor pariteit in besturen en een betere combinatie van arbeid, zorg en gezin.
Solidair met ernstig zieken:
- Medicinale cannabis voor ernstig zieken. De cannabisplant heeft helende krachten voor sommige patiëntengroepen met ernstige pijn en spasmen. Dankzij mijn wet wordt een bureau opgericht dat toeziet op legale productie van medicinale cannabis. Zo kunnen ernstig zieken weer genieten van hun leven.
- Palliatieve patiënten nodige zorg gunnen. Ik zorgde ervoor dat mensen niet langer alleen in de laatste 3 maanden van hun leven palliatieve thuiszorg kunnen krijgen. Steun voor palliatieve zieken laat zich niet in termijnen of maanden vatten. Ook is er door mijn wetsvoorstel niet alleen oog voor het fysieke, maar ook het mentale leed van patiënten. Niet levensverwachting, maar levenskwaliteit moet centraal staan.
Op dit elan wil ik graag verder gaan. Zonder tierlantijntjes, beleid voeren dat mensen helpt. Dat is waarvoor ik sta. Waarvoor rol ik mijn mouwen op de komende 5 jaar?
Ik rol mijn mouwen op voor moderne gezinnen
a) Gezonde en gelukkige jeugd
Iedere ouder wil dat zijn kinderen gezond en gelukkig opgroeien. Daarom maak ik mij soms druk in de normalisering van verslavende middelen. Gokken, roken, alcohol en drugs zijn makkelijk beschikbaar voor jongeren en dat is helemaal niet altijd onschuldig. Hersenen onder de 25 zijn nog in volle ontwikkeling en zijn dus extra vatbaar voor verslavingen.
Neem nu gokken. 1 op 5 van alle Belgische tieners doet al aan sportweddenschappen. Dat lijkt misschien een onschuldig spelletje, maar op dit moment hebben een half miljoen Belgen een gokprobleem dat leidt tot enorme schulden, relatieproblemen en depressies. Om te vermijden dat de goksector jongeren bestookt met gokreclame en sponsoring van sportwedstrijden wil ik reclame voor gokken en sportsponsoring verder inperken.
Dat roken geen onschuldige bezigheid is, weten we gelukkig allemaal al. Dagelijks sterven er 40 mensen door de gevolgen van roken, zowel actief als passief. Zelfs rokende ouders willen niet dat hun kinderen beginnen met roken. Daarom zorgde ik onder meer al voor een wet die roken in de wagen met kinderen erbij verbiedt. In de volgende legislatuur wil ik ervoor zorgen dat sigaretten alleen nog verkocht kunnen worden in dagbladhandels en niet langer in nachtwinkels en tankstations. Ook wil ik een totale ban op het uitstallen van tabaksproducten.
Ten slotte is het fenomeen van ‘indrinken’ en comazuipen in opmars. Nog voor de fuif begonnen is, wordt er goedkoop sterke drank ingekocht in nachtwinkels. Met een pint bier op de eerste fuif is natuurlijk niets mis, maar we moeten ervoor zorgen dat jongeren verantwoordelijk leren omgaan met drinken. Daarom wil ik de verkoop van sterke drank niet langer toestaan in nachtwinkels en tankstations tussen 22u en 7u ’s ochtends. Tijdens deze uren zijn jongeren vaak op weg naar café, dancing, …
b) Modern beleid voor moderne gezinnen
De combinatie werk en gezin wordt in het tweeverdienersmodel steeds moeilijker. De traditionele visie op de verdeling van gezinstaken, waarbij de vrouw thuisblijft en de man werkt, is voorbijgestreefd. Mannen willen zelf ook thuis zijn om voor de kinderen te zorgen, vrouwen willen ook carrière maken. Toch wordt dit vaak niet geaccepteerd, uit onderzoek blijkt dat mannen zich vaak gedwongen voelen om toch te blijven werken en hun vaderschapsverlof niet op te pakken. Ik pleit voor een discriminatieverbod op vaderschap, zodat vaders zich niet gehinderd voelen om thuis te blijven.
Ook grootouders spelen een steeds belangrijkere rol in de zorg voor kinderen. Die grootouders zijn echter vaak zelf nog werkend. Om gezinnen en vooral ook de werkende grootouders te ondersteunen moeten we dan ook zorgen voor een grootouderverlof.
Ik rol mijn mouwen op voor het klimaat
Net zoals de duizenden betogende tieners lig ik wakker van het klimaat. Hoe kunnen we zorgen voor de mensen rondom ons, als we er niet in slagen om te zorgen voor onze planeet? De twee moeten hand in hand gaan. We moeten het klimaatprobleem op een efficiënte manier tackelen zonder een belerend vingertje op te steken en mensen in hun portemonnee te raken. Dat doen we door de vervuiling aan te pakken waar ze zit. Daarom wil ik 3 concrete zaken realiseren.
a) Camionettetaks
Als schepen van Handel in Leuven vind ik het een vreemd gegeven dat in onze stad honderden, vaak halflege camionettes rondrijden die pakjes naar onze voordeur brengen. De E-commerce zorgde voor een groei met 40% van het aantal camionettes en zo jammer genoeg ook voor een verkeers- en vooral ook CO2-indigestie. Logistiek is verantwoordelijk voor minstens een kwart van de CO2-uitstoot in steden die veroorzaakt wordt door transport. Voor andere emissies, zoals stikstofoxiden en fijnstof, loopt dat op tot 30% of zelfs 50%, terwijl slechts 10 tot 20% van de kilometers in steden voor goederenvervoer gereden worden. Daarom pleit ik voor een camionettetaks: een CO2-belasting waarmee de online handel betaalt voor die vervuiling. Daar worden zowel lokale handelaars als het milieu beter van.
b) Vliegtuigtaks
We moeten ook durven kijken naar een vliegbelasting. Niet om mensen te pesten die het vliegtuig nemen voor een reisje Spanje, maar om vliegtuigmaatschappijen te stimuleren op zoek te gaan naar duurzame brandstoffen. Daarom pleit ik voor een belasting op kerosine, de zeer klimaatonvriendelijke brandstof van vliegtuigen. Zo ligt de focus op de meest vervuilende vliegtuigen.
c) Klimaatfinanciering & Ontwikkeling
Ten slotte kan België de uitdaging niet alleen aangaan. Het klimaatprobleem houdt niet op aan onze landsgrenzen. De klimaatverandering is wereldwijd in versnelling, maar de gevolgen laten zich vooral voelen in het Zuiden. Een groot probleem is dat in het Zuiden vaak onvoldoende financiële middelen en technologische kennis is om zich aan te passen aan de gevolgen van de klimaatverandering.
Daarop is maar 1 antwoord: we moeten nù investeren in ontwikkelingssamenwerking en klimaatfinanciering. Als we nu niet investeren zullen de kosten voor klimaatverandering oplopen tot 500 miljard dollar per jaar tegen 2050. Volgens schattingen zijn er tegen 2050 al 150 miljoen klimaatvluchtelingen. Investeren in ontwikkeling in het Zuiden is dus ook investeren in onze eigen toekomst.
Ik pleit voor een ambitieuze en eerlijk verdeelde klimaatfinanciering, zoals het VN-klimaatverdrag voorschrijft. Ook wil ik dat minstens 0,7 % van het bnp gaat naar ontwikkelingssamenwerking, zoals internationale afspraken voorschrijven.
Ik rol mijn mouwen op voor vrouwen en 50+ers mee aan de top
Ik vind het waanzin dat in een welvarend land als België nog altijd velen het moeilijk hebben om het einde van de maand te halen. Als politica kom ik veel bij mensen thuis en zeker bij de oudere generaties merk ik dat velen het moeilijk hebben.
Cijfers bewijzen het. Ouderen vinden moeilijker werk: de werkzaamheidsgraad bij 50-plussers is slechts 45%, ver onder het Europese gemiddelde. En 1 op 5 van onze ouderen leven in armoede. Dat is in een welvaartsstaat als België toch niet langer aanvaardbaar. Vaak is deze achterstelling het gevolg van discriminatie en stereotypen over 50+ers, zo zouden ze minder flexibel zijn, langzamer werken, te duur en vaker ziek zijn.
Ik zette afgelopen jaar al een eerste stap met resolutie om leeftijdsdiscriminatie op internationaal niveau aan te pakken, nu wil ik vol gaan voor een nationaal actieplan die de positie van 50+ers versterkt. Er moet meer individuele begeleiding naar werk zijn, met specifieke jobwebsites voor 50+ers. We moeten zorgen voor financiële stimulansen om ouderen aan te werven, ondernemerschap bij ouderen stimuleren, en de digitale geletterdheid verhogen door gratis opleidingen. Een ouder wordende bevolking biedt enorme opportuniteiten. Het gaat om mensen met levenservaring, die weten van aanpakken.
Ten tweede wil ik voor zij wiens arbeidsleven erop zit voldoende hoge pensioenen. Ik wil daarom de onderbrekingen voor gezin en zorg laten meetellen voor het pensioen. Dat dit niet het geval is zorgt ervoor dat vrouwen vaker een lager pensioen hebben en dat mannen zich gehinderd voelen om hun zorgverloven op te nemen.
Last but certainly not least blijf ik er vol voor gaan om vrouwen aan de top te krijgen. Dit jaar werd ik gelauwerd als Vredesvrouw voor mijn jarenlange inspanningen voor vrouwenrechten. Er blijft echter werk, het glazen plafond is bijvoorbeeld nog maar al te reëel. We zien wel dat het aantal vrouwen in de raden van bestuur enorm is toegenomen sinds de quotawet in 2011. Dit staat echter in schril contrast met het feit dat BPost, de Nationale Loterij en Proximus vandaag 0 vrouwelijke leden tellen in het directiecomité. Daarom wil ik de quota’s uitbreiden naar de directiecomités van overheidsbedrijven. Meer vrouwen aan de top zorgt voor betere en efficiëntere beslissingen: waarop wachten we?