Woensdag 27 mei presenteerde de Europese Commissie haar herstelfonds. Met 500 miljard aan giften en 250 miljard aan leningen wil de Commissie ons continent economische levensvatbaar houden.
Volgens mij bevinden we ons op een kruispunt in de Europese geschiedenis:
- Sluiten we ons aan bij de populisten en de vrekkigen?
- Kiezen we voor verantwoordelijkheid en solidariteit?
Het herstelfonds dat de Europese commissie voorstelde is solidair, verantwoordelijk en gedurfd. Solidair omdat de lusten en lasten worden gedeeld met een mix van subsidies en leningen. Verantwoordelijk omdat ze de giften en leningen koppelt aan duurzame voorwaarden van de green deal. Gedurfd omdat de Europese Commissie de leningen wil terugbetalen met rechtvaardige belastingen waarbij de vervuilende ondernemingen maar ook de belastingsontduikende ondernemingen betalen.
In een geglobaliseerde wereld hebben we baat van bundeling van krachten op Europese schaal. We moeten dit momentum gebruiken om de juiste keuzes voor de toekomst te maken. Doen we zo verder als we bezig waren, of gaan we naar een eerlijker, duurzamer wereld? Door de economische relance te combineren met de klimaatdoelstellingen en het duurzamer maken van onze economie slaan we twee vliegen in één klap.
Bekijk hieronder mijn plenaire vraag: