Ook in deze hectische tijden gaat mijn parlementaire strijd voor zij die het moeilijk hebben door. Vandaag is de palliatieve zorg voor mensen aan hun levenseinde onvoldoende afgestemd op de zorgnoden en te veel op de levensverwachting.
Daarom moet mijn wet uit 2016 volledig uitgevoerd worden. Door die wet wordt een palliatieve patiënt ruimer gedefinieerd dan enkel iemand die bijna dood is. Palliatieve zorg mag hierdoor niet enkel beschikbaar zijn voor patiënten in de laatste 3 maanden van hun leven. Als de patiënt vroeg geïdentificeerd is, heeft men nog veel minder kosten. Men heeft bijvoorbeeld nog niet veel dure medicatie nodig, maar wel al psychologische ondersteuning.
We zien in de aanvragen van het palliatief forfait al dat mensen steeds vroeger hulp zoeken. Maar daarmee is mijn wet nog niet volledig uitgevoerd. Om palliatieve zorg maximaal af te stemmen op de noden van de patiënt moet de volgende regering ook dringend werk maken van een koppeling van een nieuw palliatief statuut aan het palliatief forfait, ofwel de tegemoetkoming in de kosten voor mensen die palliatieve zorg ontvangen.
Lees hieronder het artikel hierover in De Standaard:
